ปลากัดสยาม

สีสันที่สดใสและครีบที่ยาวของปลากัดตัวผู้ทำให้ปลากัดตัวผู้เป็นที่รู้จักมากที่สุดชนิดหนึ่งในตู้ปลา ตัวเมียมักจะไม่มีสีสันมากนักและมีครีบที่สั้นกว่ามาก โดยธรรมชาติแล้วสายพันธุ์นี้มักไม่มีสีสันสดใส อย่างไรก็ตาม โปรแกรมการผสมพันธุ์ในกรงขังส่งผลให้มีสีที่หลากหลาย รวมถึงสีขาว เหลือง ส้ม แดง ชมพู น้ำเงิน เขียว เทอร์ควอยซ์ สีน้ำตาล และสีดำ สามารถมองเห็นการผสมผสานได้มากมาย ตั้งแต่สีทึบไปจนถึงสีครีบและลำตัวที่แตกต่างกัน ไปจนถึงสีที่มีลวดลาย ประเภทของครีบก็เปลี่ยนไปเนื่องจากการคัดเลือกพันธุ์ ปลากัด หางม่านเชื่อมกันด้วยหางมงกุฎ สันดอน พัด พระจันทร์ครึ่งเสี้ยว พิณ และหางแยก และอื่นๆ อีกมากมาย ทั้งสองเพศมีรูปร่างคล้ายตอร์ปิโดและมีปากหงายสำหรับกินบนผิวน้ำ ตัวเต็มวัยจะมีขนาดได้ 2-3 นิ้ว โดยตัวเมียจะเล็กกว่าตัวผู้เล็กน้อย ลักษณะเฉพาะของสัตว์สายพันธุ์นี้คือการมีอวัยวะเขาวงกตที่ช่วยให้พวกมันดึงออกซิเจนจากบรรยากาศแทนจากน้ำ จึงช่วยให้พวกมันสามารถอยู่รอดได้ในสระน้ำที่มีออกซิเจนต่ำ ไม่สามารถเก็บตัวผู้ไว้ด้วยกันได้เว้นแต่จะมีตัวแยกในถัง โดยทั่วไปสามารถเลี้ยงตัวเมียหลายตัวไว้ด้วยกันได้โดยไม่มีปัญหา และสามารถเพิ่มตัวผู้เพียงตัวเดียวผสมเข้าด้วยกันได้ สามารถเก็บไว้ร่วมกับปลาสายพันธุ์สงบอื่น ๆ ได้ ตราบใดที่พวกมันมีขนาดเล็กและไม่กินครีบ เช่น หนามเสือ